Predsednik Crne Gore, Milo Đukanović, apelovao je da se ne insistira na ustoličenju mitropolita crnogorsko-primorskog, Joanikija, u Cetinjskom manastiru, već da se to obavi u nekom drugom hramu. On je dodao da se u dužem vremenskom periodu iz beogradske Patrijaršije moglo čuti mnogo neprimerenih reči na račun Crne Gore i Crnogoraca, koje nisu mogle biti doživljene drugačije do kao vređanje. Međutim, pre 23 godine, u pismu patrijarhu Pavlu, Đukanović je imao sasvim drugačije poglede na SPC i Mitropoliju crnogorsko-primorsku.
Pismo Mila Đukanovića patrijarhu Pavlu, 1998. godine
Povodom ustoličenja mitropolita Mihaila Dedeića za poglavara nepriznate Crnogorske pravoslavne crkve, 31. oktobra 1998. godine, Milo Đukanović, i tada predsednik Crne Gore, uputio je pismo patrijarhu srpskom, Pavlu, u kojem, između ostalog, stoji:
– Do kraja delim sa Vama mišljenje o značaju Mitropolije crnogorsko-primorske za Crnu Goru, i o njenoj ulozi kroz istoriju u borbi za slobodu crnogorskog, srpskog i ostalih balkanskih naroda – naveo je Đukanović i dodao.
– Vama, kao i svim crkvenim velikodostojnicima, poznat je i moj odnos prema SPC, Mitropoliji crnogorsko-primorskoj i uvaženom mitropolitu (Amfilohiju – prim.aut.), što sam izražavao i svojim prisustvom liturgijama koje on lično služi, kao i u drugim prilikama.
Na kraju pisma, Đukanović konstatuje da ne treba dovoditi u pitanje odnos državnih organa Crne Gore prema Mitropoliji crnogorsko-primorskoj, prema kojoj se, kao i prema Mitropolitu, kako je naveo, odnose sa uvažavanjem.
Međutim, 23 godine posle, kada je uspeo da rasturi zajedničku državu Srba i Crnogoraca i nametne crnogorski identitet baziran na antisrpskim osećanjima, a sve uz pomoć i podršku zvaničnog Beograda, Đukanović Mitropoliju crnogorsko-primorsku doživljava kao okupatorsku.
Svestan da mu se bliži politički kraj, nakon 30 godina neprikosnovene vladavine, Đukanović se hvata za poslednje sredstvo za očuvanje vlasti – pretnju građanskim ratom. Iako su se svi mitropoliti crnogorsko-primorski ustoličavali baš u Cetinjskom manastiru, kao istorijskoj svetinji SPC, Đukanović koristi priliku da mešetari i izazove sukobe i nerede, kako bi naudio Vladi Crne Gore i premijeru Krivokapiću, koji su i u nemilosti Aleksandra Vučića.
– Nadam se da neću biti u situaciji da 5. septembra i sam budem na Cetinju – zapretio je Đukanović na konferenciji za novinare tokom posete Vučićevog brata, Redžepa Tajipa Erdogana, Podgorici.
S druge strane, nakon što je uhvaćen u laži da nije dobio pozivnicu za ustoličenje mitropolita Joanikija, Aleksandar Vučić nije imao kud nego da prizna da ju je ipak dobio, ali se, navodno, još premišlja da li će otići.
Da li će doći do susreta dva predsednika povezana brojnim poslovnim vezama, koji profitiraju na ovim veštački izazvanim sukobima, ostaje da vidimo.
