Pavelić uz sebe imao i Srbe
Stravično, tragično, ali, nažalost, istinito: u vojsci zločinačke Nezavisne Države Hrvatske bilo je čak 12 generala Srba, pokazuju nedavno otkrivena istorijska dokumenta. Genocidna ustaška tvorevina osnovana je 10. aprila 1941, a u januaru naredne godine poglavnik Ante Pavelić izdao je naređenje da se osnuje hrvatski državni sabor, čije članove je postavljao lično.
Predsedništvo je imalo ukupno pet članova, a jedan od njih bio je Srbin, doktor Savo Besarović, Pavelićev kolega sa studija i njegov lični prijatelj koji je kasnije postao ministar u vladi NDH.
Ono što je takođe tragično i što ide na dušu Josipu Brozu Titu i njegovom režimu, jeste činjenica da su od svih tih izroda i ustaških sluga smrtnu kaznu dobili samo dvojica, Đuro Grujić i Besarović, koji je već na drugom zasedanju hrvatskog državnog sabora položio zakletvu Paveliću. Ostaće upamćene njegove reči pre izvršenja kazne:
Imao sam čast da sam bio ministar u vladi NDH. Umirem kao Hrvat za svoju domovinu Hrvatsku. Živio dr Ante Pavelić! Živio hrvatski narod!
Ostali zločinci iz redova srpskog naroda su prošli potpuno nekažnjeno, ili su pobegli u inostranstv, a neki su posle odležanih simboličnih kazni umrli mirno u svojim krevetima.
MILAN (EMIL) UZELAC
Srbin rođen u Mađarskoj Milan Uzelac (1867-1953) odmah po formiranju Nezavisne Države Hrvatske, u aprilu 1941. godine, prihvatio je ponudu ustaškog režima da u činu počasnog generala pomogne formiranju i organizovanju vazduhoplovstva NDH. Partizani su ga uhapsili 1945, ali je u zatvoru proveo samo dve godine. Nastavio je da prima penziju od novih vlasti do smrti 1953. godine u Petrinji.
MIHAJLO LUKIĆ
Mihajlo Lukić (1866-1961) pred sam Drugi svetski rat unapređen je u generala i postavljen za komandanta jedinica koje su imale zadatak da spreče upad nemačkih snaga preko Slovenije, ali se predao i stupio u vojsku NDH. Borio se rame uz rame sa zloglasnom Francetićevom Crnom legijom. Izjašnjavao se kao Hrvat pravoslavac i bio je jedan od osnivača marionetske Hrvatske pravoslavne crkve. Posle rata osuđen je na deset godina zatvora. Odležao je pet, a onda je pomilovan. Umro je u Zagrebu, kao penzioner.
ĐURO GRUJIĆ
General NDH Đuro Grujić (1887-1945), rođen u Sremskoj Mitrovici, bio je osoba od najvećeg Pavelićevog poverenja, pa ga je čak pratio u posetu Hitleru u septembru 1944. godine. Pred partizanima je pobegao u Austriju, ali su ga Britanci izručili partizanima, koji su ga osudili nasmrt i streljali. Na suđenju je izjavio:
Veliki broj Srba pravoslavaca je bio visokopozicioniran u hrvatskoj vojsci, a veliki broj civila, pravoslavaca i Srba svoju su obavezu prema državi odrađivali na druge načine.
ĐURO DRAGIČEVIĆ
Đuro Dragičević (1890-1980), rodom iz Kalesije u Bosni, u austrougarskoj vojsci stigao je, iako mlad, do čina kapetana. Vojnu službu nastavio je u Kraljevini SHS, a 6. aprila 1941. godine bio je pukovnik, pomoćnik zapovednika protivvazdušne odbrane jugoslovenske vojske. Odmah je prihvatio Pavelićev poziv i u NDH od 1941. godine bio komandant artiljerije, a pred kraj rata prešao je u Berlin da bude veza sa nemačkom vojskom. Rusi su ga zarobili, pa je dve godine proveo u logorima u Nemačkoj i još sedam u SSSR. Od 1954. živeo je u Austriji i tu je umro i sahranjen.
FEDOR DRAGOJLOV
Zbog velikih zasluga za izgradnju oružanih snaga NDH, titulu viteza dobio je i pravoslavni Srbin Fedor Dragojlov (1881-1961). Rukovodio je pojedinim operacijama u Bosni u kojima su počinjeni zločini nad Srbima. Po završetku rata Britanci su 1945. odbili da ga izruče Jugoslaviji iako je imao status ratnog zločinca, pa se preko Italije odselio u Argentinu. Sve do smrti vodio je ustašku propagandu protiv socijalističke Jugoslavije.
MILAN DESOVIĆ
Domobranski general Milan Desović (1895-1960) rođen je u Pljevljima. Bio je oficir u Vojsci kraljevine Jugoslavije, a u NDH je od jeseni 1941. do leta 1942. zapovedao delom hrvatske divizije koja se borila na Istočnom frontu, za šta je dobio nemački Gvozdeni krst. Na kraju rata zarobili su ga Amerikanci i 1946. i predali našim vlastima. Osuđen je na 15 godina, ali je 1958. pušten na slobodu, pobegao u Nemačku i umro u Minhenu 1968.
JOVAN ISKRIĆ
Jovan Iskrić (1884-1963), rodom iz Banatskog Karlovca, učestvovao je u Prvom svetskom ratu kao austrougarski oficir u bitkama u Srbiji. Tu su mu naši vojnici prostrelili pluća, ali se po oporavku vratio u jedinicu. I on pripada ekskluzivnoj grupi od 115 oficira koji su odlikovani Krstom viteškog reda Marije Terezije. Posle rata bio je oficir u Kraljevini Jugoslaviji, a od 1941. u NDH. Čin generala dobio je 1944, a umro je u Zagrebu 1961, kao penzioner.
ZVONIMIR STRIMAKOVIĆ
Zanimljivo je da su posle rata Srbi generali u NDH prošli bolje od ostalih hrvatskih visokih funkcionera i oficira te propale države. Jedini koji je, uz streljanog Đura Grujića, iskusio kaznu do kraja jeste Zvonimir Strimaković (1891-1974), Srbin rođen u Zagrebu. Oficir od karijere u NDH je zapovedao jedinicama koje su se borile protiv partizana i, između ostalog, bio zapovednik celokupne konjice. Posle rata odrobijao je svih 20 godina kazne u Staroj Gradiški, uporno odbijajući da se pokaje. Umro je u Zagrebu u 83. godini.
LAVOSLAV MILIĆ
Lavoslav Milić (1890-1964) iz Karlovca čin generala imao je već u jugoslovenskoj vojsci. Bio je u intendantskoj službi jer zbog posledica ranjavanja u Prvom svetskom ratu nije bio za front. U NDH je odmah postao član Glavnog štaba domobrana zadužen za logistiku. Englezi su ga zarobili 1945. u Austriji i vratili partizanima. Osuđen je na 20 godina robije, ali je izdržao samo pet. Umro je u Zagrebu.
MIROSLAV OPAČIĆ
Miroslav Opačić (1881-?) iz seljačke porodice sa Korduna bio je austrougarski i jugoslovenski oficir. Drugi svetski rat dočekao je kao general i odmah se stavio u službu NDH. Bio je nadzornik tehničkih trupa Kopnene vojske. O njegovoj posleratnoj sudbini ništa se ne zna, osim da je prešao u katoličanstvo.
JOVAN PRIBIĆ
Jovan Pribić (1885-?) imao je čin generala u jugoslovenskoj vojsci, a u službu u NDH stupio je 1941. Uz njegovo ime u enciklopedijskoj odrednici „Spisak generala i admirala Vojske kraljevine Jugoslavije“ stoji: „Odveden u zarobljeništvo 1943. godine, posle rata nije nastavio službu“.
MILOŠ OŽEGOVIĆ
Podaci o Milošu Ožegoviću su oskudni. U pomenutom „Spisku generala i admirala Vojske kraljevine Jugoslavije“ stoji samo: „Miloš Ožegović (1886-1944), pešadijski brigadni general. Penzionisan 1942. godine“.
Pavelić je imao i Srbe uz sebe, sva sreća pa je najveći broj bio na pravoj strani u odbrani svoje zemlje od ustaša i zla koje se tada nadvilo nad srpskim nebom.
