Kao dokaz da se Aleksandar Vučić ne rukovodi bilo kakvom ideologijom, već pukim materijalnim interesima, svedoči i šarenolika lepeza njegovih inostranih „prijatelja“ koji se kreću u rasponu od krajnjih nacionalista do okorelih neoliberala. Sve njih Vučić svojata kao sebi bliske ljude i prijatelje Srbije koji nam žele dobro i prosperitet. No, da li je baš sve tako kako Vučić pokušava da nam predstavi?
1. Viktor Orban, predsednik Vlade Mađarske
Vučić neprestano ističe kako odnosi Srbije i Mađarske nisu nikad bili bolji nego danas i da su na svom istorijskom vrhuncu. Međutim, njegov „veliki prijatelj“ Orban ne misli tako. U maju prošle godine, Orban je čestitajući mađarskim maturantima ispit iz istorije, objavio mapu Velike Mađarske, koja je, između ostalih, obuhvata i delove Srbije, tačnije Vojvodinu. Vučićevi mediji su prećutali ovaj čin, ali su loptu prebacili u komšiluk, likujući što su se na mapi našli delovi Hrvatske.
Vučićev prijatelj, i posle više od 100 godina, sanja o reviziji Trijanonskog sporazuma, kojim su Mađarskoj oduzete teritorije nakon Prvog svetskog rata.
– Naprosto ne verujem da ako smo nešto već uspeli da postignemo tokom istorije, da ne bismo to mogli da ponovimo – izjavio je Orban.
U Mađarskoj se pojavila i društvema igra pod nazivom „Spreči Trijanon“. Igra se pojavila uoči katoličkog Božića 2019. a pravila igre su takva da se igrači koji kontrolišu velike evropske države na početku Prvog svetskog rata takmiče u osvajanju što više neprijateljskih glavnih gradova.
Na spomeniku pred kojim je Orban 4. juna 2020. na granici Mađarske i Slovačke, održao govor povodom stogodišnjice potpisivanja Trijanonskog sporazuma, nalazi se i spomen-ploča sa mapom Mađarske iz vremena pre raspada Austrougarskog carstva, koja obuhvata Vojvodinu, kao i druge delove Srbije, Hrvatske, Slovenije, Slovačke, Austrije, Rumunije, Ukrajine. Na spomeniku su slovima od neruđajućeg čelika ugravirana imena ukupno 12.500 gradova, sela i opština koje su do 1920. godine pripadale Mađarskoj, odnosno Austrougarskoj.
Za razliku od Hrvatske i Rumunije, koje su reagovale na Orbanove iredentističke snove, zvanični Beograd se nikada nije oglašavao. Naprotiv, Aleksandar Vučić je izjavio da „mu ne pada na pamet“ da govori bilo šta loše o Viktoru Orbanu.
2. Redžep Tajip Erdogan, predsednik Turske
– Erdogan je najzaslužniji za zbližavanje i pravljenje mostova na Balkanu – izjavio je Aleksandar Vučić, dodavši da je Erdogan prijatelj Srbije.
A evo šta Vučićev „prijatelj“, a ne prijatelj Srbije zapravo misli:https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fcalx.edgson%2Fvideos%2F3387780751259259%2F&show_text=0&width=560
– Idite u Siriju, idite u Irak, idite u Severnu Afriku, idite na Bliski istok, idite u zemlje Balkana, idite i pitajte tamo ljude šta misle o Turskoj i o Turcima. Nećete čuti ni reč žalbe, ništa o kolonijalizmu, okupaciji, tlačenju ili genocidu. Umesto toga, čućete jednu novu rečenicu koja je kod njih postala nešto kao simbolički slogan – „Hvala Alahu što su nam Turci došli“.
Erdogan je u avgustu prošle godine, kada je donosio ukaz o ponovnom otvaranju Aje Sofije kao džamije, rekao da je sultan Mehmed II Osvajač (osvajač Carigrada 1453. godine) bio lider i vladar pravoslavnih hrišćana.
– Politika gospodina Erdogana ima za cilj stvaranje Velike Turske. Radi se o Turskoj koja se ne orijentiše kao Zapadu kao Turska Kemala Ataturka, već o Turskoj koju prožimaju istorija i imperijalna veličina Osmanskog carstva – kaže stručnjak za Tursku, Ginter Zojfert.
I dok sve zemlje, a u prvom redu Grčka, osećaju opasnost koju nosi Erdoganova neoosmanska politika, Vučić izjavljuje kako je uvek srećan kada može da ga ugosti.
3. Gerhard Šreder, bivši kancelar Nemačke
Šreder je upravljao Nemačkom u vreme agresije NATO na SRJ 1999. Okružni sud u Beogradu je 21. septembra 2000, 14 čelnika zemalja Zapadne Evrope, a među njima i Gerharda Šredera, osudio za krivična dela podsticanja na agresivni rat, povrede teritorijalnog integriteta, pokušaj ubistva najviših državnih funkcionera, ratni zločin protiv civilnog stanovništva i upotrebe nedozvoljenih sredstava borbe.
Međutim, gostujući na televiziji Happy u emisiji „Ćilirica“, Aleksandar Vučić je izjavio da Nemačka, odnosno, tadašnji nemački kancelar, Gerhard Šreder, koji je u međuvremenu postao njegov veliki prijatelj, nisu aktivno učestvovali u bombardovanju SRJ, već su samo podržali agresiju NATO.
https://direktno.rs/upload//media/2020/8/3/16/45/719/200683/Vuciceve_lazi_Sreder_video.mp4Vučić govori o Šrederu
– Drage sugrađanke i sugrađani, večeras je NATO počeo sa vazdušnim udarima na vojne ciljeve u Jugoslaviji – rekao je Šreder obrativši se nemačkoj naciji 24. marta 1999. godine.
On je u svojim Memoarima napisao da je bio ubeđen da je potrebno da Nemačka aktivno učestvuje u agresiji.
General Spasoje Smiljanić, u svojoj knjizi „Agresija NATO“, beleži sledeće:
– Nemački avioni izvršili su ukupno 320 borbenih letova, od čega 18 za izviđanje objekata na zemlji iz vazduha i 302 za neutralisanje izvora radarskog zračenja.https://www.youtube.com/embed/7Hdkn6dpSgc
Da bi do kraja ponizio Srbiju, Vučić je Šredera pozvao tačno na 18. godišnjicu agresije na miting SNS. Šredera su najavili kao „velikog prijatelja i čoveka koji hoće da pomogne Srbiji i koji podržava Aleksandra Vučića“.
