Pre 216 godina, 04. februara 1804. godine u Valjevu su posečeni knezovi, a širom Srbije dahije su pogubile brojne narodne glavare, sveštenike i trgovce sa namerom da spreče izbijanje Prvog srpskog ustanka. Seča knezova i borba za oslobođenje od viševekovnog turskog ropstva značili su početak rađanja slobodne Srbije.
Pospešila je narodnu pobunu seča knezova i viđenijih Srba u februaru 1804. godine i usmerila tok istorije ka stvaranju moderne srpske države. U dokumentima se pominje da je pogubljeno 40, 50, čak stotinu pedeset narodnih glavara. Po imenu danas poznato je tridesetak.
Istoričar Narodnog muzeja u Valjevu Vladimir Krivošejev kaže da su najpoznatiji od njih valjevski knezovi, Aleksa Nenadović i Ilija Birčanin.
Njih su Turci na prevaru uhvatili i izveli na obalu Kolubare.
„Tu su ih posekli. Širokoj javnosti je opštepoznata priča o seči knezova na mostu. Međutim, onaj ko je najbolje znao gde je bila seča knezova i o tome pisao je Prota Mateja Nenadović, sin posečenog kneza Alekse Nenadovića. On je lepo napisao da su knezovi posečeni na poljici, na livadici 80 hvati niže mosta“, priča Krivošejev.
Knezovi Nahije valjevske, Aleksa Nenadović i Ilija Birčanin, pred pogubljenje bili su zatočeni u Muselimovom konaku, podignutom u 18. veku u Valjevu. To je najstarija ovdašnja sačuvana zgrada.
Glave knezova sa gubilišta tu su i vratili i javno izložili. Brankovčani su glavu Alekse Nenadovića krišom odneli u Brankovinu, gde je sahranjen kao i drugi znameniti Nenadovići.
Knez Ilija Birčanin počiva u porti manastira Ćelije nadomak Valjeva.
