Ovogodišnji predstavnik Srbije na muzičkom festivalu „Evrovizija“ koja će se održati u Liverpulu biće Luka Ivanović.
Ivanović, koji već duže vrijeme nastupa pod nadimkom Luke Black, ipak, nije bio prvi favorit građana Srbije, osvojiviši drugo mjesto kod glasanja publike. Ipak, kontroverzni sistem bodovanja omogućio je 30-godišnjem Čačaninu da predstavlja Srbiju sa pjesmom „Samo mi se spava“, i to za svega nekoliko dana.
Godinama, ali i decenijama unazad, „Evrovizija“ predstavlja ništa drugo osim muzičko carstvo neoliberalnih društvenih vrijednosti, festival koji njeguje krajnje diskutabilni umjetnički kvalitet, kompenzovan frenetičnim i senzacionalističkim nastupima učesnika koji su najčešće izvan nivoa slobodne umjetničke provokacije, ali i elementarne pristojnosti.
S druge strane, „Evrovizija“ je medijsko sredstvo u rukama onih centara koji propisuju obavezujuće geopolitičke stavove, čime je bačen u sjenku navodni inicijalni motiv Evropske radiodifuzne unije (EBU) koja organizuje ovaj događaj još od daleke 1956. godine, sa ambicijom da izvrši ujedinjenje evropskog medijskog prostora.
Foto: Rojters
Na „Evroviziji“ odavno nema kvalitetnog „popa“, francuskih „šansona“, italijanskih „kancona“… Sve to je, dakle, zamijenio degutantni i dekadentni bljesak muzičke prosječnosti, šunda i kiča.
Sličnog stava je bio i Luka Ivanović koji je prije nekoliko godina „Evroviziju“ prokomentarisao na sljedeći način: „Ne volim to da gledam, to mi je užas, mrzite me slobodno. Meni je to treš“.
U međuvremenu, pod okriljem Radio-televizije Srbije (RTS), koja je i imenovala žiri za „Pesmu Evrovizije“, u sastavu Lena Kovačević, Dragan Đorđević Suzuki, Nevena Božović Ivanović, Slobodan Veljković Cobi i predsednik žirija, Aleksandar Saša Lokner, ali i zahvaljujući određenim krugovima iz Srbije o kojima su pisali pojedini ovdašnji mediji, mlađani Čačanin, sa svim devijacijama o kojima je i sam pričao, projektuje se kao najreprezentativniji Srbin za ovu veliku međunarodnu smotru.
Podsjetimo, Ivanović je u više navrata u javnosti pričao o svom psihičkom stanju, ali i o tome da je homoseksualac.
“Imam psihički poremećaj kada mi je ponekad slaba svijest o stvarnosti. Moje stanje stručno se zove F32.8, zapravo nema konkretan naziv, slično je poremećaju restrikcije ličnosti”.
S druge strane, sama pjesma, kao i njegov scenski nastup, odiše nekontrolisanom količinom depresije, beznadežnog i neživotnog stanja.
Sve češće u javnosti možemo pročitati kritike na račun ove „srpske ponude“ svijetu, i to u trenutku kada se očekuje nekontrolisano i histerično anti-rusko iživljavanje u Liverpulu. U tom ambijentu, očigledno, nema mjesta za Srbe da se predstave u, primjera radi, onoj umjetničkoj varijanti koja promoviše našu bogatu muzičku i svaku drugu tradiciju.
Srbiju će, ipak, predstavljati onaj „umjetnik“ i ona „kompozicija“ koji ni po čemu ne predstavljaju našeg prosječnog čovjeka i njegovu, srpsku kulturu.
Očigledno, riječ je o još jednom ataku na srpsko nacionalno dostojanstvo. Kao da je riječ o svojevrsnoj kazni onih centara moći zbog toga što je Srbija jedina evropska država, ne računajući Bjelorusiju, koja nije uvela sankcije Ruskoj Federaciji i uskočila u kovitlac rusofobične histerije koja je preplavila cijelu Evropu.
